نقش برنامه ریزی در توسعه پایدار روستاهای منطقه ی نمونه ی گردشگری پارک جنگلی دالخانی

مناطق نمونه گردشگری در کشور، طی چندسال اخیر بسیار مورد توجه برنامهریزان و مدیران گردشگری قرار گرفته است و به همین جهت برنام ههای مختلفی برای هر یک از این مناطق تدوین و اجرا شده است . این مناطق در محدوده خود، سکونتگاهها، روستاها و شهرهای مختلفی را در بر میگیرند که برنامهریزی دقیق منطبق با توانهای اکولوژیکی هر منطقه، میتواند موجبات پیشرفت و جذب گردشگران داخلی و خارجی را فراهم آورد . این تحقیق به دنبال بررسی نقش برنامهریزی در توسعه گردشگری در منطقه نمونه دالخانی میباشد. با وجود اینکه پارک جنگلی دالخانی از جمله مناطق نمونه گردشگری کشور با سطح عملکردی ملی میباشد، روستاهای حوزه نفوذ این منطقه به دلیل عدم برنامهریزی جامع و کارآمد توسعه گردشگری از توسعه گردشگری مناسبی برخوردار نمیباشند . بدین منظور این مقاله به بررسی تحولات گردشگری ناشی از یک برنامهریزی جامع و کارآمد در روستاهای حوزه نفوذ پارک جنگلی دالخانی میپردازد و نقش یک برنامهریزی مدون علمی را در افزایش میزان جذب گردشگران و افزایش مدت اقامت آنها میسنجد. در این تحقیق با بهرهگیری از روشهای اسنادی - کتابخانهای و پیمایش میدانی، دادهها و اطلاعات مورد نظر گردآوری شده است که در روش میدانی، سه جامعه آماری شامل مردم محلی، مسئولین و صاحبنظران و گردشگران تعیین گردید و ه برای هریک، پرسشنامههای مرتبط تهیه و در نهایت تجزیه و تحلیل اطلاعات در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرمافزارspss صورت گرفته است . نتایج نشان میدهد که میان برنامهریزی کارآمد و توسعه گردشگری روستاهای حوزه نفوذ این منطقه رابطه معناداری وجود دارد و برنامهریزی توسعه گردشگری در افزایش جذب گردشگران و افزایش مدت اقامت آنها بسیار موثر است